szkoda że już nie wierze




nie umiem

Miłość idzie w parze z nienawiścią.
Spadłam w przepaść. Albo naucze się latać, albo złamie się na pół.

Dwudziesty szósty luty, punkt 18- straciłam swoje wszystko.
Umarła ostatnia cząstka.
Mój Bóg jest chyba chory chce,abym zwariowała do końca

Przetrwałam dla ciebie i nikogo innego

Tak długa to była droga,
Wiem że nazywa się ona ulicą marzeń.
Ale to nie jest gwiezdny pył dla moich stóp
Ona rzuca słodko-gorzki smak.
Ta słodka wiara pozwoliła mi żyć, z nadzieją. Szkoda że zawiodłaś.
Szkoda że rozpłynełaś się, choć i tak umarłaś ostatnia.

A wszystko po to by dowiedzieć się, że zrobiłam kolejny krok do wyjścia ze sceny.



Ja już umarłam. Nie mam już nic. To wszystko już nie ma znaczenia.

Patience

Nie możemy pozwolić temu umrzeć,
wiem, że głęboko w środku świeci światełko,
nawet podczas najciemniejszej nocy, nie zdołasz się mu sprzeciwić
wiesz, że nie lubię być utknięta w tłumie,
ale przeszedłeś cały wszechświat, aby znaleźć siebie
w moich oczach, proszę nie pozwól temu umrzeć...
potrzebujemy trochę cierpliwości..

na pół godziny do nieba wzięci

Stąpamy we dwoje po niepewnym gruncie,
Czasem nawet jest z tym dobrze...
Wstyd o tym głośno mówić.
Dawno mamy już za sobą pierwsze kroki w chmurach
Stąpamy we dwoje po niepewnym gruncie kiedy czuję, że cię chcę
Znamy dobrze swoje miejsce, wiemy dobrze gdzie nasz brzeg
Przy nadpalonych mostach,
Gdzieś pomiędzy wierszami,
Na skrzyżowaniu słów niewypowiedzianych.
Znów wybucha we mnie permanentne siódme niebo.
Już nie panuję nad zmysłami,
Moje oczy są oczami wariata,
Kiedy spotykają się z twoimi oczami.

Przyszedłeś, zakręciłeś w głowie, zostawiłeś, poszedłeś.
I tyle po tobie. Tęsknie już.
Czy wiecznie oddychać można tylko złudzeniami?
I już wiem, że nic nie wiem.


Dobranoc