"I'm just the pieces of the man I used to be
Too many bitter tears are raining down on me
I'm far away from home
And I've been facing this alone for much too long
For much too long
I feel like no one ever told the truth to me
About growing up and what a struggle it would be
In my tangled state of mind
I've been looking back to find where I went wrong
I'm just the shadow of the man I used to be
And it seems like there's no way out of this for me
I used to bring you sunshine
Now all I ever do is bring you down
How would it be if you were standing in my shoes
Can't you see that it's impossible to choose
No there's no making sense of it
Every way I go I have to lose"
Jestem już jedynie kawałkami człowieka,
którym niegdyś byłem, zbyt wiele gorzkich
łez spływa po mnie. Jestem z dala od domu i samotnie
stawiam czoła temu wszystkiemu- o wiele za długo.
Czuję się tak, jakby nikt nie wyjawił mi prawdy o
dorastaniu i o tym, jaka to będzie walka.
Mając mętlik w głowie wciąż oglądam się za siebie,
aby sprawdzić gdzie popełniłem błąd.
Jestem już jedynie cieniem człowieka,
którym niegdyś byłem i wygląda na to,
że nie ma już dla mnie odwrotu.
Kiedyś przynosiłem wam radość teraz
jedynie was przygnębiam.
A gdybyś Ty był na moim miejscu? Nie widzisz,
że nie ma wyboru...Nie!, To wszystko nie ma sensu,
jakkolwiek postąpię, jestem skazany na klęskę.
Te słowa jeszcze nigdy nie brzmiały tak okrutnie prawdziwie.
Zaczynam być zmęczona swoim zmęczeniem. Mam wrażenie że jestem coraz mniej miła, a coraz bardziej wredna. Nie zauważam świata, szybko się irytuje...To jakiś obłęd!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz